Manga z kiślem

S

AS i mistrz polskiej fantastyki, mój ulubieniec (obok Terry'ego Pratchetta). Jego dzieła uważam po prostu za wytwór geniuszu: połączenie porywającej akcji i niezwykłego poczucia humoru, ukazanie mechanizmów działania społeczeństwa, zaskakujące zakończenia, niesamowici, jedyni w swoim rodzaju bohaterowie i ciekawie interpretowana historia.
Autor przede wszystkim sagi wiedźmińskiej oraz opublikowanej niedawno trylogii husyckiej. Poza tym miałam przyjemność czytać też zbiór jego opowiadań "coś się kończy, coś się zaczyna".
Sapkowskiego podziwiam także za to, że nie bawi się w cenzurę. Jego teksty bywają wulgarne, szokujące i niesmaczne, jednak to czyni je tylko bardziej wiarygodnymi i interesującymi.

yuzuki-chan

Zaczęłam czytać coś z Wiedźmina, ale nie przebrnęłam.
Zaczęłam "Złote popołudnie" czy jakoś tam i nie tylko przebrnęłam, ale byłam nawet skora przyznać, że jestem oczarowana. Raczej biernie, bo nic dalej z tym oczarowaniem nie robię. Prawdę mówiąc wolę innych polskich pisarzy zajmujących się fantastyką, Sapkowskiego podziwiam tylko za to, że wprowadził fantastykę pod prawie każdą polską strzechę - wcześniej była to literatura dla wybranych, a on stworzył coś w rodzaju manii na fantastykę.

Szczur

A co on napisał? Bo mogłam czytać a autora nie zapamiętać.

S

eSkowa lekcja pierwsza: uczymy się czytać ze zrozumieniem, drogie dzieci!
Lekcja pierwsza: zawsze czytamy pierwszy post w temacie, z racji tego, że stanowi swojego rodzaju wprowadzenie, które ma za zadanie powiedzieć coś także tym, którzy o danym autorze/zespole/mandze/tabletkach na gardło/itd. w życiu nie słyszeli.
Ćwiczenie pierwsze: czytamy z uwagą post S, poświęcony Andrzejowi Sapkowskiemu. (Dla ułatwienia istotne informacje zostały podkreślone):

Kazik-chan

Szczur, nie zaniżaj poziomu swojej klasy >.>"

Bardzo lubię Sapkowskiego - gość ma STYL. Umie pisać. Jego światy są brutalne, pełne egoizmu... i takie prawdziwe. No, i krasnoludy wreszcie przeklinają, ale fajnie xD

Czytałem wyrywkowo tomy z sagi wiedźminowskiej (bardzo lubiłam tego wampira ^^ Scena z paleniem wiedźmy była świetna xD). Fragmenty z Dzieckiem-Niespodzianką były nudne, z Yennifer takie o, ale Wiedźmin z kompanią po prostu się chłoneło ^^ Krasnoludy i Jaskier są nie do pobicia xD

Ulubione dzieło? "Miecz przeznaczenia". Historyjki, praktycznie ze sobą nie powiązane, no, poza osobą Wiedźmina.

Bardzo dobrze wspominam "Coś się kończy, coś się zaczyna". Co prawda, dość ponure, ale ślub Geralta (naprawdę, świetne ^^!), "Złote popołudnie", "Muzykanci" i to opowiadanie o tej dziewczynie, która się przyjaźniła z jakąś Padwą... Mmmm.

Czytałem wywiad z Sapkowski w "Nowej Fantastyce". To sie przyjemnie czytało. Co prawda, odbiegało to od typowej, grzecznej rozmowy, ale widać, że Sapkowski ma charakter, oj ma...

"Świat nie zginął. Przynajmniej nie cały.
Ale i tak było wesoło."

Pozdrowienia i niech kisiel grzybowy będzie z Wami ^^

Szczur

Spokojnie S, spokojnie.
W takim razie. Nie czytałam =^_^=

Almi

Szczur >> polecam w takim razie polecam.. czyta sie to to milo i przyjemnie : )
(jak mi ojciec ktorys tom zabral to czytal do 7 rano : P )

almiatka przeczytaly grzecznie calosc wiedzminska + kilka opowiadan
ale przez ta ostatnia trylogie nie dalam rady przebrnac ^^'''''
odnosze wrazenie ze z tego wszystkiego co bylo dobre w wiedzminie zostala w niej tylko elokwencja autora.... przynajmniej w pierwszym tomie... w drugim jest juz tylko wymienianie lacinskich nazw ksiazek, rodowodow rycerzy i nazw wiosek.......... ><'

ale generalnie lubie styl sapkowskiego : )